Beste belangstellende,
In het jaar 1955 werd er op Urk in een ondernemersgezin een jongetje geboren, zijn moeder runde een schoenwinkel, en zijn vader was schoenmaker die ook schoenen maakte voor onder de plaatselijke klederdracht. Er kan dus gesteld worden dat het jongetje tussen de schoenen is opgegroeid.
Als jochie van een jaar of tien wilde hij zijn vader al helpen met het lijmen en vastspijkeren van hakken en zolen. Jong geleerd is oud gedaan, zegt het spreekwoord, en dat is hier ook van toepassing. Om in zijn levensonderhoud te voorzien, werd een schoenwinkel zijn werkterrein, om weer later als Podoloog de kost te gaan verdienen. Zo werd de liefde voor schoenen en voeten steeds levend gehouden.
Op een gegeven moment wilde hij ook graag klederdracht schoenen en muilen gaan maken, zo kwam het dat zijn vader hem de “kneepjes van het vak” ging leren. Niet dat hij alleen onderwijs van zijn vader kreeg, maar hij ging ook in de leer bij Schoenmaker Brouwer die een paar straten verderop woonde. Het was in het jaar 1986 dat beide schoenmakers niet lang na elkaar zijn overleden, zodat hij zelf aan de slag kon, maar door tijdsdruk niet veel aan schoenen maken toe kwam.
Na zijn pensionering heeft hij het maken van klederdrachtschoenen weer opgepakt, maar dan in een breder verband, namelijk het namaken van zoveel mogelijk nationale streekdrachtschoenen. Niet om die te gaan verkopen, maar om de kennis en de modellen te verzamelen en veilig te stellen voor het nageslacht.
