Op Marken liepen de bewoners veelal op klompen, maar ook muilen werden vrij algemeen gedragen, zowel door mannen vrouwen als kinderen.
De muilen waren eenvoudig uitgevoerd, zonder voering, met een brede ronde vóór en achterkant.
Er zat geen verschil tussen links en rechts.
In Volendam werden óók muilen gedragen maar dan meer door de vrouwen. deze muilen waren sierlijker uitgevoerd met mooie rode voering.
Deze muilen waren heel slank die vóór en achter spits waren uitgevoerd.
Er zat geen verschil tussen links en rechts.
Op Schokland werden door de vrouwen thuis muilen gedragen, zoals gebruikelijk in de 19e eeuw zat er geen verschil tussen tussen Links en Rechts, naast de zwarte muilen waren er ook luxe uitvoeringen naturel kleurig met perforaties en tegen gevoerd met rood leer.
Op Schokland werden naast de houten klompen ook wel muilen gedragen. de muilen hadden een grote overeenkomst met die van Urk. het verschil zat hem in de dubbele kartelrand in de binnenzool. en ook de hak was hoger en minder sierlijk dan de Urker uitvoering. er zat geen verschil tussen links en rechts.
Op Urk werden naast de klompen ook leren muilen gedragen. Er zat geen verschil tussen Links en Rechts. Tot ongeveer 1870 waren deze zwarte muilen voorzien van een rood randje over de wreef, de achterkant van de binnenzool bestond ook uit zwart leer met eveneens een rood randje. opmerkelijk is het rode randje want in meerdere plaatsen zag je rode strikjes lintjes en biesjes, wat meestal in verband stond met de Rooms Katholieke achtergrond.
Naast de leren muilen waren er op Urk ook muilen in zwart lak uitgevoerd, deze werden vaak bij speciale gelegenheden gedragen.
Op Urk werden door de vrouwen de muilen meestal thuis gedragen, of ook wanneer men op visite ging.
Er zat geen verschil tussen Links en Rechts, de muilen waren aan de
voorkant gevoerd met schapenleer (bezaan) en de achterkant bestond uit zwart leer met een rood randje naar voren toe uitstekend, in dit gedeelte waren vaak de initialen van de draagster aangebracht, de vóór en achterkant van de muilen waren matig rond.
De laatste vrouwen op Urk die dagelijks nog in klederdracht liepen, moesten met fabrieksmuilen tevreden zijn. gelukkig dat de plaatselijke winkeliers zorgden voor de felbegeerde lakmuilen. In de Talma liepen er dan ook velen op deze lakmuilen.
In Bunschoten Spakenburg droegen de vrouwen naast schoenen ook wel leren muilen de z.g. mûûlen, deze waren eenvoudig uitgevoerd zonder voering de neus was matig rond evenals de hak. het halve binnenzooltje was halverwege de muil voorzien van een kartelrand met stompe “puntjes”.
De Muilen in Huizen werden door mannen en vrouwen gedragen, ook hier geen links of rechts, de voorkant komt overheen met de Marker muilen en de achterkant leek op de Urker muilen.
Opvallend was de opbouw van de hakken, deze leken meer op een sleehak.
De muilen die we in Friesland tegenkomen werden meestal als “huispantoffels” gedragen, immers in het boerenland waren de klompen rondom de boerderij heel praktisch.
De muilen die in Hindeloopen gedragen werden, wijken af van de andere muilen in Friesland en ook van de rest van Nederland. Deze waren van velours en voorzien van een sierlijk hakje. De oorsprong hiervan moet gezocht worden in het feit dat er vele Hindeloper mannen met de V.O.C. schepen op oost Indië voeren en vandaar kleding en schoeisel meennamen naar huis.
In Groningen liepen de vrouwen op muilen met een heel kort voorblad. wat opvalt zijn de spitse neus en achterkant. Op de wreef is het voorblad met een biesje uitgevoerd. de binnenzool is tot de helft van de muil bekleed, met aan de voorzijde daarvan een kartelrand met stompe puntjes.
In Groningen droegen de mannen ook wel muilen, deze verschilden sterk met de vrouwen uitvoering. Terwijl de muilen van de vrouwen heel laag waren uitgesneden, liepen het voorblad van de mannenmuil juist heel hoog op, op de wreef.
In Drenthe is helaas weinig bewaard gebleven wat klederdrachtschoeisel betreft, toch zijn er in Emmen nog exemplaren te vinden. het is een slanke vorm met een langer voorblad dan op de meeste andere plaatsen in Nederland. de hak loopt iets ovaal toe, en de hakstukje is vrij kort.
De Muilen in Twente werden voornamelijk door de vrouwen gedragen. het voorblad loopt tot ongeveer 1/3 van de zoollengte, en is voorzien van een biesje, de voorkant is matig rond, terwijl de achterkant spits toeloopt. De hakvoering en het hakgedeelte van de muil lopen tot 1/3 van de zoollengte.
Op Tholen zat er bij de muilen ook geen verschil tussen links en rechts, de voorkant leek op de Urker muilen terwijl de achterkant meer op de Marker muilen leek.
De Muilen in Arnemuiden kwamen overheen met die van Tholen, maar waren in de hak voorzien van een “sterretje” ook hier geen links of rechts.
Op de wreef zat een extra “biesje”
De muilen die op Zuid Beveland gedragen werden, verschilden van andere muilen die we zijn tegengekomen.
Deze muilen waren uitgevoerd met dunne zolen en kleine hakken.
(meestal waren de hakken 1/3e van de zoollengte, dat zit hier op 1/5e van de zoollengte)
De Muilen op Walcheren vielen op door hun rijke versieringen en de iets opstaande achter rand.
Verschil tussen links en rechts was ook hier niet, maar met de zilveren gesp en de “vlinderstrik” hadden ze zeker hun eigen uitstraling.
In verschillende plaatsen langs de Noordzeekust werd klederdracht gedragen. Helaas is er van het schoeisel weinig bewaard gebleven. De afgebeelde muilen komen uit Katwijk, en het is niet helemaal duidelijk (maar wel aannemelijk) dat het de originele klederdrachtmuilen betreft. De details zijn al de moeite waard om ze in de rij van streekdracht muilen op te nemen.
In de Zaanstreek droegen de vrouwen erg elegante muiltjes, er was duidelijk sprake van een stadse invloed voor wat betreft de kleding en de schoenen. maar eerlijk is eerlijk het zijn niet slechtste exemplaren.